Kota Kinabalu

Posted on April 27, 2022  •  7 minutes  • 1484 words

Na onze vlucht vanuit Mulu komen we aan in Kota Kinabalu, de hoofdstad van de provincie Sabah. Terwijl we in het vliegtuig zitten (een reis van nog geen uur) beginnen we te kijken wat we in deze provincie kunnen doen. Het leek er op dat deze provincie ook veel national parks en wildlife centers telt, maar de echte details ontbreken in de Lonely Planet. Wat resulteerde dat we bij aankomst op het vliegveld in Kota Kinabalu gelijk flyers en folders van de toeristische attracties in deze regio verzamelde.

We verblijven uiteindelijk in totaal 5 nachten in deze stad, in 2 verschillende hotels. Dit was niet helemaal gepland maar toen we ons verblijf wilde verlengen in het eerste hotel zat die al vol, dus moesten we verplaatsen. Dit was één en al gedoe. We liepen rond 12 uur naar het volgende hotel (met andere woorden, 35 graden in de zon) waardoor we helemaal bezweet daar aankwamen. Toen we daar waren werd de deur niet voor ons open gedaan omdat de baas er niet was, ook al was er van te voren gevraagd om onze aankomsttijd en hadden we die ook doorgegeven. Het eerste telefoonnummer dat ze verschafte was een telefoonnummer van een oud werknemer, dus daar hadden we ook al niks aan. En als laatste, toen we hem eindelijk via de telefoon spraken, zei hij dat hij er over 20 minuten er zou zijn wat uiteindelijk 45 minuten werd. Dit alles terwijl we in een smal trappenhuis, met onze backpacks en hoge temperaturen, stonden te wachten.. Opnieuw even een (harde) reminder dat we eerder aan moeten geven als we willen verlengen.

Wat te doen in KK

We hebben in Kota Kinabalu het staatsmuseum bezocht en meerdere shopping malls. KK was voor ons niet een hele bijzondere stad, wat zeker ook kan liggen aan het feit dat we net uit twee schitterende national parks komen. Het had een leuke boulevard met restaurants, maar voor de rest zagen er veel gebouwen vervallen uit en was het smerig op straat. Later vonden we ook een heerlijk koffietentje waar we dan ook goed gebruik van hebben gemaakt. Het had goed internet en dat was net wat we nodig hadden deze dagen. Naast het museum hebben we namelijk vooral heel veel gezeten, geregeld en dingen opgezocht om de komende weken duidelijker te krijgen. Voor de afwisseling hebben we hier in KK wel erg lekker kunnen eten, zijn we naar de film geweest en hebben we meerdere koffietjes gedronken.

Terugkomend op het regelen en opzoeken, we kwamen erachter dat je hier Sabah moeilijk van punt A naar B komt en dat daarnaast het zelf organiseren van de national parks en er rond lopen minder van zelfsprekend is. Voor veel national parks heb je tours nodig, maar hoe kom je met ze in contact? Wij ervaren in ieder geval een moeizaam proces! We willen graag tours direct bij het park of de organisatie eromheen regelen, op mails wordt niet of vrij laat gereageerd. Als je dan met touroperators in contact wilt komen, ervaren wij hetzelfde. Weinig tot geen respons. Door verder te zoeken en verder te klikken kom je soms dan op een telefoonnummer en kan je whatsappen, dit blijkt DE manier hier om uiteindelijk dingen geregeld te krijgen. Uiteindelijk we in ieder geval besloten om ook naar Sepidan Island te gaan, helemaal in het puntje van de oostkust, wat een toplocatie is om te gaan duiken. Om dit te gaan doen heeft Richard alleen zijn volledig open water brevet nodig, terwijl die nu alleen het scuba diver brevet heeft. Dit maakt niet een groot verschil qua theorie maar zorgt er wel voor dat je maar tot 12 meter kan duiken ipv 18 meter, wat voor deze duiklocatie alles uitmaakt. Dus regelen we eerst een refresher dive in KK, en daarna een upgrade programma in Sepidan op 4 mei. Hilde kan dan hier op mooie plekken gaan snorkelen. Om even aan te geven, hoe het regelen hier gaat… Richard had deze organisatie al snel gevonden, twee dagen mee in contact geweest. We hadden aangegeven dat we 28 april dan daar op het eiland wilde zijn. Op de derde dag van het regelen kon dit ineens niet meer en moesten we dus uitwijken naar 4 mei, wat het organisatorisch weer een uitdaging maakt om alle activiteiten die we willen doen op elkaar aan te laten sluiten en passend te maken. Ja we weten het… luxe problemen, maar die regeldagen maken het reizen altijd wel weer even minder aantrekkelijk! ;)

We hebben nog best veel andere dingen geregeld, maar die laten we voor nu nog even geheim, want daar gaan we vanzelf over schrijven wanneer we er zijn geweest! We kunnen wel alvast vertellen dat er een hoop toffe dingen op het programma staan in Sabah! Een hoop wilde dieren en veel natuur, zoals dat al duizenden jaren is in deze omgeving.

Duiken

Zoals eerder beschreven heeft Richard hier in KK gedoken. Dit betekende 3 duiken, in combinatie met een opfrisser. Deze wordt sterk aangeraden als je langer dan een jaar niet gedoken hebt. De opfrisser houdt in dat je de dingen bespreekt waar je rekening mee moet houden met het duiken er wordt even kort geoefend met een paar opdrachten uit de cursus. Voor Richard was dit wel even spannend, het was de eerste duik sinds het halen van zijn brevet. Maar ook omdat het klaren van het masker fout ging bij het halen van zijn brevet. Gelukkig stelde dat vandaag niet zo heel veel voor, het was enkel maar een half masker wat geklaard moest worden en dat lukte prima!

Voor iedereen die nog nooit gedoken heeft, kan er alleen maar gezegd worden dat je het in ieder geval één keer moet proberen! Er gaat een wereld voor je open die niet ergens anders mee te vergelijken is. Snorkelen is mooi en kan je veel zien, maar met duiken kan je hier een stap verder mee gaan. De omgevingen zijn minder aangetast, de vissen zijn groter en in grotere getalen en er is een complete rust om je heen waardoor je er volledig in zit. Helaas geen foto’s om te laten zien van deze duiktrip, dus hierbij kan je alleen op het verhaal vertrouwen, of het zelf gaan ervaren :)

En we vertrekken weer

We hebben uiteindelijk (omdat de planning een aantal keer is veranderd) een bus geboekt naar Sandakan. Dit is de eerste stop waar we vanuit al een hoop nieuwe dingen gaan bezoeken. We bedachten ons de avond ervoor dat we eigenlijk ook nog naar “the floating mosque” wilde waardoor we besloten dit nog even voor het vertrek te plannen. We voelen ons even de typische (Chineese) toerist. We zijn hier namelijk letterlijk met de Grab afgezet, uitgestapt, een paar foto’s gemaakt, even blijven staan, niet naar binnen gegaan en weer een Grab besteld om vervolgens naar de busterminal te gaan. Erger kan je het eigenlijk niet maken… Bij het busstation werden we overlaadde met allemaal mensen die de deur al van de Grab open deden en vroegen waar we heen wilde… Pff, Hilde werd helemaal LEIP van deze mensen en kon het slecht hebben. We zagen vanalles, zelfs een man met een speen in zijn mond, hahha… dit moesten we even vermelden omdat het zo weird was. Maar we vonden de juiste counter voor onze busmaatschappij en daar werden we direct super geholpen. We konden weer op pad…