Maleisië
Posted on April 6, 2022 • 8 minutes • 1575 words
Toen was het tijd voor een nieuw land! Maleisië! Het verloop door de douane en het checken van alle papieren enzovoort, verliep vrij soepel en prima. In deze tijden blijft dit wel wat spannend; heb je alles bij je, keuren ze alle documenten goed en zijn alle papieren juist ingevuld? Dankzij Richard was de app volledig ingevuld en waren we dus klaar om Maleisië in te gaan! Tassen op en gaan!
Hilde had volledig uitgezocht dat het een eitje was om een bus te nemen vanaf het vliegveld naar het hotel wat we geboekt hadden en dat we dichtbij uit konden stappen. Maar eerst centjes regelen. Zoals we weleens eerder beschreven hebben, kan dit nog wel eens een uitdaging zijn. Dit keer was de uitdaging niet de hoeveelheid of bij welke bank, want dit had Hilde ook uitgezocht (tijdens dat Richard bezig was met het vele papierwerk)… Maar het überhaupt vinden van een ATM. Eenmaal gevonden, hadden we een flinke klap geld op zak en liepen we naar beneden naar de bussen. Helaas reedt de bus niet zijn volledige route, waardoor we het laatste stukje nog even zelf uit moesten zoeken. Na een uur stopte we bij het eindpunt, waar we eerst een burgertje klapte bij de MacDonalds (meteen twee goede pittige burgers om ons goed welkom te voelen) om vervolgens uiteindelijk na wat uitzoekwerk toch maar gewoon een Grab (soort Uber) te bestellen. Eenmaal in het hotelkamertje hadden we eigenlijk wat belafspraken staan, maar het internet was zo slecht dat na 4x opnieuw gebeld te hebben met Chayenne we dit op hebben gegeven in deze kamer en na een gezellig gesprek gingen slapen.
Eerste dag Kuala Lumpur
Gisteren hadden we de stad vooral vanuit de bus en auto mogen leren kennen. Vandaag gingen we te voet om de stad in ons op te kunnen nemen… naja althans om te proberen dit voor een deel te doen. Ons hotelletje had dan wel ruk internet, het stond redelijk centraal in de stad waardoor we te voet dit makkelijk konden doen. Maar voordat we echt alles konden verkennen, moesten we eerst nog een sneltest doen om dit vervolgens ook in onze app te laten registreren. Ja je leest het goed… we hadden al een (flink prijzige) negatieve PCR test laten zien. Maar binnen 24 uur moet je je ook nog laten sneltesten met natuurlijk een negatief resultaat. We hadden een organisatie gevonden die dit deed voor zo’n 8 euro per persoon en waar het na 24 uur ook automatisch werd geüpload in de app. We hebben het telkens over een app, maar wat is dat eigenlijk? Het heet de MySejahtera en werkt een soort als de corona app met een combinatie van het scannen van de QR codes zoals we in Nederland ook een tijdje hebben gedaan. Alleen moest je in Nederland een QR code laten scannen door het personeel van het bijvoorbeeld restaurant, dat je gevaccineerd was of een negatief testresultaat. Hier is het zo dat je bij alles waar je binnen bent; een Grab, een winkel, een restaurant enzovoort… Maar ook plaatsen die je bezoekt, de QR code scant met je app en dan komt er te staan dat je een soort incheckt bij die plek met je status van vaccinatie en wat voor risico je vormt. Hieronder even de foto’s van zo een incheck voorbeeld en de homepagina van onze informatie.
Goed, na de negatieve sneltest gingen we op pad. We liepen een winkelcentrum in, wat een super grote en deluxe shoppingmal was. Wauw, wat zijn wij weer in een andere wereld gestapt! Dit is namelijk niet de enige in Kuala Lumpur, het staat er hier vol mee. Onze eerste dag was vooral dat we ons van de ene in de andere verbazing lieten vallen… doordat we echt weer in een volledig ander land zijn. Daarnaast hebben we gekeken wat we eigenlijk allemaal hier willen gaan doen… want dat staat nog volledig open! Verder hebben we een aquarium bezocht, omdat we hier langs liepen en eigenlijk beiden wel geïnteresseerd waren om daar een kijkje te nemen.
Cameron Highlands
De volgende dag gingen we om 12 uur met de bus naar Tanah Rata, wat midden in de Cameron Highlands ligt. Dit gebied staat bekend om zijn groene theeplantages en aardbei boerderijen. We zijn erg benieuwd!! Na een vier uur durende rit kwamen we aan in een klein stadje/dorpje waar we al een hostelkamer hadden geboekt. We liepen direct erheen, zorgde voor onze vuile was en keken we naar de activiteiten die we hier konden doen. We aten voor nog geen 3 euro (samen) avondeten en hebben daarna heel wat heen en weer geappt met een Duits stel die ook graag de volgende activiteiten wilden gaan doen. Uiteindelijk hadden we samen voor een bepaalde dagtrip gekozen en konden we de volgende ochtend om half negen hieraan beginnen. Na een wat frisse nacht, we zijn totaal niks meer gewend, haalde we ontbijt bij de supermarkt en wachten we in enthousiasme af wat de dag ons zal gaan brengen. Het weer zat ons in ieder geval nu nog mee. Toen we gisteren aankwamen regende het en is het niet echt meer gestopt voordat we naar bed gingen. Als eerst gingen we naar een theeplantage, de weg er naar toe was adembenemend groen! Wauw, wat een heerlijke manier van het starten van de dag. De gids vertelde wat over de theeplanten en over de geschiedenis ervan. We werden afgezet bij het restaurant en de winkel van de plantage. Door corona zijn er geen rondleidingen door de fabriek en dus ook geen verdere uitleg over de plantage zelf. We gingen met zijn vieren zitten voor wat thee en uiteraard moest Hilde even wat artistieke foto’s hiervan maken. Gelukkig wordt de thee niet zo snel koud met deze temperaturen. Na de theeplantage reden we door naar de Mossy Forest, waar we een ronde liepen en veel verschillende (het zal je verrassen) mossen zagen! ;) Maar ook hebben we een aantal bijzondere insecten gespot, vogels, vleesetende planten en… EEN SLANG! Wat een prachtig beest en net zoals alles hier, is dit pareltje ook zo groen als zijn omgeving. Het was super leuk om te merken dat het Duitse stel ook overal de rust voor nam en genoot van alle kleine en grote dingen om ons heen. Het meisje van het stel, Lina, deed ook graag van alles fotograferen wat wel echt een goede match was voor de wandeling. Na de Mossy Forest gingen we door naar een vlindertuin, waar we allemaal met een beetje een akelig gevoel weer vertrokken. Het begon met een vlindertuin, oke… prima, maar deze veranderde met elke stap in een soort trieste dierentuin/kinderboerderij waar zeker niet alle dieren even gelukkig waren. Shit, als we dit van te voren wisten… We reden naar een aardbeien boerderij, wat ook een beetje vreemd gevoel gaf. De boerderijen die hier aardbeien verbouwen stammen nog uit de tijd van toen de Britten hier nog de leiding hadden. Daarnaast heeft het niet genoeg productie of in ieder geval zoals wij het begrepen gaan deze aardbeien niet naar de lokale bevolking. We waren het alle vier erover eens dat het standaard programma niet verder afgedraaid hoefde te worden en vroegen de gids of hij nog wat andere interessante plekken kende. Zo kwamen we nog bij twee verschillende tempels terecht.
Na deze dag waren wij eigenlijk wel klaar met dit gebied. Normaal kan je ook allerlei mooie hikes doen in de omgeving, maar door de hoeveelheid regen en het niet goed onderhouden van de trails (corona) werden deze zeer afgeraden. We hebben die middag een bus naar Ipoh geboekt, zodat we de volgende ochtend nog met de bus kunnen vertrekken. Het was een erg mooi gebied, en in een andere tijd hadden we hier ook dagen rond kunnen lopen op de trails door oud regenwoud, maar dit was niet het moment daarvoor. Ipoh is een stadje wat ons een stuk meer levendigheid gaat brengen in ieder geval!
comments powered by Disqus