Ha Giang Loop
Posted on July 4, 2022 • 18 minutes • 3746 words
Druk druk druk.. We hebben het strak gepland allemaal. We beginnen met een vlucht van Hue naar Hanoi, de hoofdstad van Vietnam. Maar dat is niet de eindbestemming, want we willen gelijk door naar Ha Giang, om daar met de scooter rond te gaan rijden! We hebben van meerdere mensen gehoord dat dit hetgeen is wat je in Vietnam gedaan moet hebben. Er waren zelfs mensen die van noord naar zuid reisde, maar toch nog een keer naar het noorden vlogen om deze trip te doen. Het idee is om een scooter te huren, en de Ha Giang loop te gaan rijden, een route door de bergen, dorpjes en andere bezienswaardigheden, buiten de grote steden.
Maar om daar te komen, hebben we eerst geregeld dat we vanaf het vliegveld opgehaald worden, waarna we met de bus in 6 uur naar Ha Giang worden gebracht. Hier slapen we dan een nacht in een Homestay die ook scooters verhuurd en waar we onze spullen voor 3 dagen kunnen laten. We worden opgehaald vanaf het vliegveld met een limousine bus, wat even vreemd is als het klinkt. Het is een grote tourbus, met rijen van 3 stoelen ipv 4. Alles is fancy aangekleed, we hebben verstelbare stoelen die ook massage functie hebben en er ligt al een dekentje voor ons klaar voor als je in de stoel wilt slapen. Een hele ervaring kunnen we wel zeggen. We kijken een filmpje en op die manier is die 6 uur zo voorbij. Aangekomen bij de Homestay, was het inmiddels alweer 11 uur ’s avonds en gaan we snel slapen omdat we ook weer optijd willen vertrekken.
Dag 1 - vertrek
Eerste dag. Er word door de Homestay een ontbijtje geregeld. We gaan een proefritje doen op de scooters, wat ook wel even nodig is, want het zijn semi automatische scooters. We moeten dus schakelen, maar je hebt geen koppeling, wat het nog wel iets simpeler houd. Een semi automatische scooter wordt in de bergen wel echt aangeraden, het zijn stijlen stukken omhoog en naar beneden waarbij schakelen een goede manier is om deze uitdagingen aan te gaan. Tijdens het ontbijt kwam er nog een jongen aanschuiven, wat wel even vreemd was… omdat het leek dat we alleen in de Homestay waren. Hij deed mee met de proefrit, maar daarna moest hij nog alles inpakken en uitzoeken, inmiddels was het al 12 uur… dus wij gaven aan écht te vertrekken. We hadden een lekker begin: Hilde haar helm bandje is lam dus gaat telkens los. Dus we binden de helm maar gewoon vast, je moet toch wat he..
En wat voor een route is dit. Langs de rijstvelden, de groene vlaktes, de bergen en de kleine dorpjes waar je doorheen rijd. Het is prachtig om te zien, en fijn om uit de stad te zijn. Deze dag komen we ook vrijwel geen toeristen tegen. We hebben een kaart meegekregen met de belangrijke punten op de route en welke grotere dorpen we aan moeten houden. De route zelf is heel simpel. Er zijn maar een paar belangrijke kruispunten en we rijden eigenlijk de eerste twee dagen volledig op dezelfde weg. Op de kaart staan ook bezienswaardigheden, maar niet bij naam. Soms zitten we te twijfelen waar we precies zouden moeten stoppen. We stoppen als eerste op een uitkijkpunt wat allerlei “insta waardige” objecten heeft staan waar je mooie foto’s mee kan maken. Of dit mooi is, is subjectief natuurlijk.. Maar uiteraard proberen we het wel even uit. Wij komen tot de conclusie dat we vooral teveel betaald hebben voor dit uitkijkpunt en het naast de fotopunten het niet veel voorstelt. Ook is het ontzettend heet, dus vervolgen we onze weg snel weer.
We doen deze dag koffie bij de Heavens Gate, een mooi uitkijkpunt en het hoogste punt wat we zullen bereiken deze dag. Hier drinken we voor het eerst traditionele Vietnamese drip koffie, wat verbazend genoeg erg goed smaakt. Ook eten we hier alvast wat, omdat we niet weten hoe lang het duurt voordat we wat anders vinden. En wonder boven wonder ontmoeten we hier de kerel uit Zwitserland (uit de Homestay) weer en vervolgen we samen de route naar het eerstvolgende dorp. Het weer ziet er dreigend uit dus we besluiten ergens even te zitten en wat loempia’s te bestellen (je bent tenslotte in Vietnam). Overigens zijn de loempia’s compleet anders dan we in Nederland gewend zijn, maar dat zal vele van jullie niet verbazen. Gelukkig verslechterd het weer niet en kunnen we na het eten en drinken weer verder met de route. We raken steeds meer op het “platteland” terecht, met steeds meer rijstvelden en meer natuur. We komen in Yen Minh aan waar we naar een Homestay rijden, die ons was aangeraden om te overnachten. Dit was een prima plek maar niet met heel erg veel sfeer. Hilde heeft hier nog wat onderhandeld om wel ontbijt te krijgen en geen avondeten, en we halen ons avondeten ergens anders. Onderweg waren we namelijk al aangesproken door iemand van een ander hostel, wat er (achteraf) wel wat gezelliger uitzag. Hier hebben we wat kleins gegeten, biertjes gedronken en wat mensen leren kennen. Niet te laat gemaakt natuurlijk, want we willen volgende dag weer op tijd vertrekken!
Dag 2 – Yen Minh naar Meo Vac
Vandaag is een lange dag qua kilometers, dus we willen niet te laat vertrekken. Vanaf het moment dat er ontbijt geserveerd wordt zitten wij al klaar aan tafel. We krijgen heerlijke pannenkoeken met fruit om de dag mee te beginnen, we praten nog wat met de andere mensen in de Homestay en vertrekken weer op de scooter. We gaan vandaag helemaal naar het noorden van Vietnam. Hier rijden we op een stuk landgrens met China, wat zwaarbeveiligd zou zijn. Hoe dit precies eruit moest zien weten we niet, en het precieze punt hebben we deze dag ook niet gevonden. Wel kwamen we meerdere punten tegen die als “border area” aangegeven waren. Een ander interessant punt was een uitkijkpunt met een toren, waarmee je voorbij de grens met China kon kijken. Het uitzicht hier was mooi, maar niet erg indrukwekkend met wat we hiervoor al gezien hadden. De toren was in een dorp, met brede wegen die de indruk gaven dat het er erg druk kon zijn. Alleen.. er was helemaal niemand. De enige plek waar we tweebaanswegen hebben gezien, waar ze voor ons gevoel het minst nodig waren.
We rijden na dit punt weer door, zonder verder de grens op te zoeken met China, ook omdat we aardig honger begonnen te krijgen. We rijden tot Dong Van, waar we in een historische straat aan het marktplein gaan eten. De rest van de stad had wat ons betreft niet heel erg veel sfeer, maar deze straat was nog wel leuk. We zetten de scooter aan de kant en eten wat lokaal eten. Het was snikheet en waren maar wat blij dat we even in de schaduw konden zitten. Vanaf hier is het ook niet ver meer naar de eindbestemming van de dag, dus na een late maar rustige lunch rijden we dat stuk nog even rustig aan. Het laatste stuk veranderd het landschap erg. Hier rijden we tegen de bergwand aan, aan onze linkerhand zien we het stijl naar beneden lopen. Met het uitzicht dat dit ook ver doorloopt voelen we ons opeens heel klein. Je hebt een aantal koffie tentjes langs deze route zitten waarbij je op de klif zit. Sommige zijn erg toeristisch dus die slaan we ook snel over, maar even later op de route stoppen we toch nog even om rustig van het uitzicht te genieten. Op de weg zelf is het soms door de drukte (en smalle weg) lastig om langer stil te blijven staan. We genieten nog even van een drip coffee voordat we echt het allerlaatste stukje rijden naar de Homestay voor die avond.
Waar we overnachten is een bijzondere plek. Het lijkt op een klein authentiek dorp, maar als je goed kijkt zie je dat dit letterlijk uit de grond is gestampt voor toeristen. Het dorp bestaat alleen maar uit Homestay’s en hostels. We zitten een paar minuten van Meo Vac, in een vallei met een prachtig uitzicht, maar waar alles wel erg “gemaakt” er uit ziet. We zitten los van alle drukte in een Homestay waar we de enige gasten lijken te zijn. Er word geen woord Engels gesproken, maar we komen er wel uit met wat handen- en voetenwerk. We krijgen 2 flesjes water van de mevrouw daar, omdat de grote watertank waarschijnlijk al te lang staat. Wat wel bijzonder was, was dat een van de flesjes dus niet dicht zat.. Wat bleek? We kregen een flesje “water”, wat happy water bleek te zijn, mais wijn dus.. Deze hebben we toch maar vriendelijk weer even terug gegeven, en aan haar reactie te zien was dat ook niet helemaal de bedoeling. We hebben hier weer samen gezeten met onze Zwitserse vriend en zijn vroeg naar bed gegaan. We hadden namelijk al besloten om morgen ochtend er weer vroeg uit te gaan, zodat we rond half 8/8 uur op de markt in Meo Vac konden staan. En nog specifieker: de veemarkt in Meo Vac.
Dag 3 – Meo Vac naar Du Gia
We staan vroeg op en vertrekken vanuit de Homestay zonder te ontbijten, dat doen we wel in Meo Vac hadden we besloten. Het is iets van 10 minuten om in Meo Vac te komen. Wanneer we op de weg zitten, zien we al veel drukte langs te weg. Veel mensen lopen van de stad af en zijn blijkbaar al op de markt geweest. Verschillende mensen lopen met hun nieuwe aanwinst aan een touwtje over straat. We zien geiten, runderen en biggen lopen en ook al kippen in maanden die worden meegenomen. We werden een beetje bang dat we de markt al gemist hebben maar rijden rustig door, tot het te druk begint te worden om door te rijden en parkeren we scooters. Het is echt verschrikkelijk druk op deze markt, die één keer per week in dit stadje plaatsvind. We hadden gelezen dat deze markt een hele happening zou zijn… en dat is het. Mensen komen van kilometers ver en slapen vaak al een nacht van te voren om vroeg op de mark aanwezig te kunnen zijn. Het schijnt naast verschillende aankopen ook een zeer sociale aangelegenheid te zijn. Ondanks de drukte merken we ook dat de sfeer heel relaxt is en je niet het gevoel hebt dat je extra op je spullen moet letten of dergelijke. Ook hebben we gelezen dat de veemarkt in het noorden van de markt zou moeten zijn, dus proberen we die als eerste te vinden. Toen we dichterbij kwamen hoefde we alleen nog het geluid en de geur van de dieren te volgen om de plek te vinden. Een heel bijzonder gezicht om deze markt te zien, met alle dieren die hier verkocht werden. We waren hier ook echt de enige westerse toeristen, even helemaal alleen onder de lokale mensen en hun zondagritueel.
Na de veemarkt hebben we bij verschillende plekjes nog wat eten van straat gehaald. Wat gefrituurde dingen hier, nog wat deegachtige dingen daar en daarmee hebben we een ontbijtje voor onszelf bij mekaar gesprokkeld voor weinig. Omdat we hier echt lokaal zaten kostte alles 5 of 10 cent per stuk. Daar kan je nog is wat voor uitproberen. Na ons “ontbijt” gaan we op pad richting Du Gia. Hiervan wisten we dat er een waterval bij de homestay te vinden was waar je kon zwemmen, dus wilde we opnieuw niet te laat daar aankomen. Deze dag bleek wel de meest uitdagende route te zijn van alle dagen. Over het algemeen waren de wegen erg goed, maar vandaag was over een groot gedeelte van de route werkzaamheden. In de bergen zijn dan geen alternatieve routes natuurlijk, er is namelijk maar één weg die van A naar B loopt. Dat betekend dat je over de weg moet rijden die volledig open gebroken is. Dit is ontzettend hobbelig, met veel gaten in de weg, en waarbij je naast de graafmachines rijd die flink zand op laten waaien. Een bepaald gedeelte was ook helemaal afgezet en werden we over een kleine weg door de bergen heen geleid. Hier konden geen auto’s rijden, en had verder ook geen afscherming met de afgrond direct naast de weg. Maar wat een uitzicht gaf deze route! Dit was zeker ook gelijk een van de mooiste stukken van de hele route.
Uiteindelijk komen we in Du Gia aan, en moeten we nog een plek vinden om te slapen. We gaan wat verschillende plekken langs, en proberen met handen- en voetenwerk eerst even de kamer te zien voordat we aangeven dat we daar willen slapen. De eerste plek waar we aankomen is helemaal niks. Je kan daar wel een privékamer krijgen, maar dan zonder airco, raam, en alleen een matras op de grond. Gelukkig vinden we later wel een mooie plek waar we ook nog kunnen poolen! Wanneer we onze bagage afgegooid hebben kleden we ons snel om, om richting de waterval te gaan. Zeiden we dat eerder het lastigste stuk van de route was…? Nou… daar komen we nu dan op terug, want de weg naar de waterval (als je dat nog een weg kan noemen) had geen enkel vlak stuk. Je was alleen maar over stenen aan het rijden, en je moest vooral je best doen om jezelf niet helemaal klem te rijden tussen allerlei kuilen en ongelijke stukken door. Wanneer we aankomen (na twee keer verkeerd te rijden en door super lieve behulpzame mensen de goede kant op gestuurd werden) bij de waterval, zijn daar alleen lokale mensen die in het water zitten. Het water is koud (natuurlijk), maar dat houd ons niet tegen er even in te springen. Het duurt helaas niet lang voordat de grote luidruchtige meute van “Ha Giang Loop”-reizigers ook aankomen bij de waterval… We zijn het dan ook snel zat en rijden terug naar de Homestay waar we lekker biertjes deden en natuurlijk wat potjes bij de Pooltafel doorbrengen. Deze avond deden we eindelijk een keer mee met het familiediner wat ze hier in elke Homestay serveren. Eerder hebben we dit nog niet gedaan, omdat het flink volle tafels zijn en we telkens laat hadden geluncht. Waardoor we dan voor ons gevoel veel geld uitgaven aan het avondeten, waarbij we dan weinig aten. Het was een hele gezellige afsluiter op deze manier, omdat je met alle scooterrijders om een tafel zit en al je verhalen deelt onder het genot van goed eten.
Dag 4 – en weer terug naar het begin
De laatste dag is het weer terugrijden naar het begin. Volgens de kaart zijn er niet zoveel uitzichtpunten meer of bijzondere plekken die we hier kunnen bekijken. We starten de route met een lang stuk door een diepe vallei te rijden. Hier rijden we door veel kleine dorpjes heen, waar zo’n beetje elk kind blij naar ons zwaait en het liefst een high five ontvangt. Voordat we weer de bergen in gaan drinken we een koffie bij wat lokale mensen op de route. Helaas gaat het na onze stop al snel regenen. Eerst twijfelde we nog even of we zullen stoppen om ons volledig in te pakken, maar het is maar goed dat we dit wel gedaan hebben. Onze tassen zaten elke dag al goed in het plastic verwerkt gelukkig, dus we hoefde alleen onze regenjas eruit te halen. Een groot deel van de dag heeft het geregend op de route die we reden, maar met de regenjas was dit nog wel goed te doen. Het was een mooi stuk door de bergen, waar we ondanks de regen ver konden kijken en nog volop van genoten! Deze dag was het niet zo ver meer rijden, wel waren we voor de zekerheid weer vroeg vertrokken, omdat we om half 4 weer de bus wilde hebben naar de hoofdstad. Dit hebben we uiteindelijk echt makkelijk gehaald. Rond 12 uur kwamen we namelijk alweer aan in Ha Giang. We hebben hier nog even wat geluncht en daarna de scooters weer ingeleverd. Helaas was onze toffe route over en door het platteland en door de bergen alweer voorbij… Maar wat zijn we blij dat we dit nog meegepakt hebben met onze trip door Vietnam!! Je kon ons allebei niet gelukkiger krijgen op die scooters!
