We zijn los!
Posted on February 6, 2022 • 7 minutes • 1286 words
Dag van vertrek
Vrijdagochtend ging om 8.15 uur de wekker, Hilde was net daarvoor wakker en hoorde veel wind. De gedachten dat we dit misschien met de vlucht wel zouden gaan voelen passeerde haar gedachten even. Toen we samen wakker waren, probeerde we stil te staan bij het moment… de reis gaat vandaag écht beginnen! Een heel fijn moment, de dag die we al zo lang in ons hoofd hadden was eindelijk aangebroken! Douchen, ontbijten en de tassen naar beneden. Nog wat laatste overwegingen van verschillende spullen, maar klokslag 9.00 uur vertrokken we met de ouders van Richard naar Schiphol. Het besef landde zeer langzaam, het komt dichterbij. Alles verliep zeer vlekkeloos en de daypack van Hilde (wat normaal bijna altijd gebeurd) werd er niet uitgepikt bij de douane om nagekeken te worden. Maar na haar verbaasde en enthousiaste reactie naar Richard, werd zijn tas eruit gepikt en grondig bekeken. Om 10.20 liepen we achter de douane en hadden we rust! Even kijken waar de gate precies is, maar daarna een heerlijk bakje koffie met een gedeeld broodje bij de Starbucks. Om 11.50 konden we boarden en vulde het vliegtuig zich langzaam. Uiteindelijk zaten wij als een van de laatste en duurde het daarna niet lang tot we gingen taxiën en gingen opstijgen. Wauw! Daar was die, daar daalde die in! WE ZIJN LOS!! We gaan op reis, samen met elkaar en de backpack, wat een geluk en wat hebben wij er zin in!
De vlucht
We vlogen met KLM in een keer, wat betekent dat we 12,5 uur in het vliegtuig moesten zitten. Hilde keek hier vooral wat “ tegenop” omdat haar heupen en rug nog steeds waardeloos zijn en het continu in een houding zitten hier niet perse aan mee helpt. Maar samen komen we er wel. Filmpje, boekje en wat typen voor de blog. Lekker eten, lekkere tussendoortjes en een rood wijntje maakte de trip helemaal af. De weg verliep wel wat “ hobbelig”, met veel turbulentie en natuurlijk dat mondkapje wat de volledige vlucht op moet, maar al met al een prima vlucht.
Aankomst in Lima
Eenmaal op de grond moesten we uiteraard door de immigratie. Dat was vooral een zeer lange rij, die heel lang duurde. In de rij werd al gecheckt of je volledig gevaccineerd bent en of je de gezondheidsverklaring van te voren had ingevuld. Gelukkig hadden we alles op orde en konden we toen soepel er doorheen en naar de bagageband. Daar waren onze backpacks al gauw. Dus hoppa opzoek naar een bank, om meteen Soles te pinnen… dat bleek wat moeilijker dan we dachten helaas. De gezamenlijke passen deden het niet, ook niet om minder geld op te nemen. Onze persoonlijke passen deden niks… dus toen de gezamenlijke creditcard. Hier betaal je toeslag overheen, maar we wilde in ieder geval met centjes op pad. Dus op naar de airport expres, deze had Hilde vorige keer ook genomen en zou die om 21.05 gaan (ja inmiddels hadden we flink wat tijd verspilt, want we landde om 18.30.). Niemand scheen te weten waar deze vertrok, bij de informatie gaven ze aan dat deze niet meer reed. We snapte niet goed waarom, achteraf dachten we dat het te maken zou kunnen hebben met het “laagseizoen” en de Coronatijd waardoor minder toeristen hier reizen. De Green taxi scheen het beste alternatief. Hilde in haar beste Spaans het adres doorgegeven (nee, we konden niet gewoon de telefoon laten zien… we zaten achter een “spatscherm”) en wonder boven wonder kwamen we goed terecht! ;) Ingecheckt met een enorm lief en warm welkom. Water gehaald bij de supermarkt, waar we meteen meer konden pinnen, en hier kwamen we meteen voor het feit te staan dat onze vaccinatiebewijzen paraat moeten zijn. In Peru vragen ze in elk restaurant en in supermarkten naar je vaccinaties (je moet in bezit zijn van twee) en daarnaast een bewijs van je paspoort. In het hostel nog even heerlijk aan de Pisco Sour, gelezen in de foldertjes en gekletst over de dingen die we willen gaan doen.
Eerste dag Lima
Vroeg wakker, waar we heerlijk gebruik van maakte door onze vorige blog klaar te maken. Een lekker ontbijt op het dakterras en daarna rustig op pad door Lima. Beetje geslenterd door de parken, genieten van de zon die doorbrak en het opnemen van de omgeving. Ook doorgelopen naar de kust, Lima ligt voor een groot gedeelte aan de Stille oceaan. Hilde wist nog een leuk tentje, met een mooi uitzicht waar zij zelf 4 jaar geleden koffie had gedaan. Toen Anouk en Nicole arriveerde ook met hen daar genoten van een drankje en daarna nog eens samen met Pascual een crêpe gegeten. Na vandaag kan zij daar ook aan toevoegen een koffietje met een heerlijke crêpe en vooral het fantastische uitzicht met haar novio. Hier even om de Wifi gevraagd en samen een bus naar Huaraz voor de volgende dag geboekt. Samen nog even naar beneden, naar de oceaan en het strand gelopen. Dit had Hilde vorige keer niet gedaan. Hele afdaling naar beneden en flinke klim naar boven, waar het zonnetje steeds scherper werd. Ingesmeerd, maar later bleek dit iets wat te laat te zijn… oeps! In de middag de rust gepakt op de kamer en wat dingetjes uitgezocht voor Huaraz. In de avond bij een heerlijk tentje gegeten, om alvast stiekem ons 2 jaar samen en natuurlijk het begin van deze reis te vieren. Wat een geluksvogels zijn we en wat kunnen we samen genieten van heerlijk eten en elkaar.
